ماهنی که فشار زیادی را برای سرپا نگه داشتن خانواده متحمل شده با واکنشی روانی به عادتی که در کودکی داشته برمیگردد و به اینترتیب زندگی قابل تحملی برای خود ایجاد میکند. در این رمان ابعاد مختلف یک انسان نشان داده میشود. آن چیزی که در ظاهر نمود دارد و شخصیت مایل است آنطور دیده شود، در مقابل آن چیزی که باطنش را درهم میپیچد و درونش پنهان شده است. در واقع داستان، نقابی که شخصیت برچهره زده را کنار میزند و به دنیای درونش ورود میکند. دنیای مخفی و ممنوعالورود برای هرکسی که بیرون از ماهنی است. همین مسائل درونی است که شخصیت را درگیر میکند او را به بازیهای عجیب و غریب دعوت میکند و تصمیم نهایی را برای رقم زدن سرنوشتش میگیرد. درونیات او باعث واکنش بیرونی میشود و حالا آثاری که در جامعه برجای میگذارد پیچیدهتر از درونیات پنهان فردی خواهد بود. ماجرا در این داستان به ماهنی ختم نمیشود بلکه از طریق ماهنی به وضعیت اجتماع و پیچیدگیهایش میرسد. در واقع گذر از مشکلات فردی قهرمان و رسیدن به مشکلات عمومی جامعه این امکان را ایجاد کرده تا خواننده بهراحتی بتواند شباهت دو حیطه را درک کند و به این پرسش برسد که هرکس چقدر میتواند به تنهایی در معضلات جامعه و متقابلا در ایجاد تعادل و به سامان رساندن یک جامعه نقش داشته باشد. محمدرضا شرفی خبوشان این کتاب را نمونه کامل یک مملکت دانست که با وجود داشتن معضلات متعدد، زمینههای اصلاح را نیز در خودش دارد. ورود شخصیتها با ماجراهای متعدد در رمان معجزه معلق امکان ایجاد موقعیت و صحنههای خوبی برای داستان فراهم کرده است. در واقع داستان روی موقعیت و صحنه سوار شده است. شهرنوش پارسیپور درباره این رمان میگوید: این کتاب سوژه و صحنههای جذابی دارد. وی در وصف صحنه خانه، یکی از صحنههای رمان معتقد است: این صحنه، ارزشی معادل یک صحنه خوب پلیسی را دارد.
رمان معجزه معلق که در ۲۹۳صفحه نوشته شده چندین موقعیت مکانی را به تصویر میکشد. یکی از مکانهای پرحادثه این رمان، «آهنمکان» است. محیطی پرسر و صدا، خشن و بالقوه حادثهآفرین! جایی که هرروز تعداد زیادی کارفرما و کارگر در آن رفتوآمد و فعالیت میکنند. نویسنده تلاش کرده موقعیت مکانی منسجمی با مرکزیت آهنمکان ایجاد کند. به همین دلیل حواشی آهنمکان، شهرری، صالحآباد و آسایشگاه امینآباد از دیگر موقعیتهای مکانی است که شخصیتها در آن رفتوآمد میکنند. در این بین بافتهای سنتی و مدرن شهری را نیز در داستان میبینیم که البته به نوعی نقبی به وضعیت شهری تهران میزند.